معمولا جنس مشعل ها از آلومینایز استیل و جنس شعله پخش کن ها از استنلس استیل می باشند. قطر سوراخ ها و فاصله پره های شعله پخش کن باید کاملاً تنظیم باشد، تا شعله به راحتی از پره ای به پره دیگر منتقل شود و هوای لازم برای احتراق کامل تامین شود.
نحوه کار برنر یا مشعل پکیج
هنگامی که گاز از ژیگلورها عبور می کند به علت کم شدن سطح عبور گاز سرعت آن افزایش می یابد. سپس با وارد شدن به شیپوره مشعل، مقداری هوا با گاز مخلوط شده و آن را رقیق تر می کند (هوای اولیه احتراق).
در حقیقت حالت ونتوری بودن شیپوره مشعل باعث مکش هوا به داخل شده و با مخلوط شدن سوخت با هوا احتراق بهتری انجام می شود. سرتا سر سطح بالایی مشعل سوراخ هایی وجود دارد که گاز از آن ها خارج شده و پس از جرقه زدن شعله تشکیل می شود.
نصب دستگاه باید به صورتی باشد که اختلاط سوخت و هوا روی سطح برنر هم به درستی صورت پذیرد (هوای ثانویه احتراق).
اجزای تشکیل دهنده مشعل
1. پره ها
2. مانیفولد
3. ژیگلورها
4. الکترود جرقه زن
5. یون تشخیص شعله
محفظه احتراق
محفظه احتراق به فضایی اطلاق می شود که در آن شعله شکل می گیرد و اصولا جنس بدنه آن متفاوت بوده و از جنس آلومینایز و یا استیل مخصوص می باشد که در مقایسه با ورق گالوانیزه در حرارت بالا از مقاومت به خوردگی بالاتری برخوردار است. برای عایق بندی این محفظه از چهار صفحه از جنس فیبر سرامیک استفاده می شود.
به طور کلی قطعات پکیج به چهار دسته کلی تقسیم می‌شوند
1. برد کنترل : مغز دستگاه می باشد و با توجه به شرایطی که از حسگرها دریافت می کند، فرمان لازم را به قطعات تحت کنترل خود می دهد.
2. حسگرهای پکیج : قطعاتی مانند سنسورها، پرشر سوئیچ ها، ترموستات دود و … هستند که وظیفه اعلام وضعیت دستگاه به برد کنترل را بر عهده دارند.
3. قطعات مجری فرمان : قطعاتی همچون پمپ، شیر کنترل گاز، فن و … می باشند که این قطعات به خودی خود هیچگونه فعالیتی ندارند مگر اینکه برد کنترل به آنها فرمان بدهد.
4. قطعات مکانیکی : قطعاتی مثل منبع انبساط، هیدرو بلوک ها و … هستند که نیازی به فرمان از سمت برد کنترل ندارند و به فعالیت خود ادامه می دهند. این قطعات در زمان قطعی برق از کار نمی افتند.